Minnettarım Şiiri - Mahmut Karahan

Yetersiz kalıyor suskunlugumdaki yalnızlıgım
Fazlalıgım yalnızlıktan
Minnettarım yanımdan gecen köpeğin sevdirmesine
Sevilmeyi seviyorum
Gözüm
Gözümü kaybettim
Ama artık önemi yok
Cam işte bebegin arkasında kalan
Ama göremiyorsun
Arıyorsun durmadan
Yakınlaşan uzak
Uzaklaşan yakın kalıyor gözlerime
SORUN
cam degil
CAN
aglayan bebegin yani
Ve bir çok düşünceler
Sorun yağmur vermeyen gökyüzüne
Güneş takılmış ağacın gölgesine
Kitaplar okuyorum
Ama dua etmiyorum
Altında oturduğum aya
Kim hatırlayacak beni
Suskunluk mu
Yalnızlık mı
Geçmiş yüzlerin mi