Minnetim Yok Hiç Kimseye

Sabah yataktan kalkarken,
beni sakın ha görme, ağlarsın.
Şov programındaki, Hüsmen Aga gibi,
düşüp düşüp kalktığımı görür.
Belkide bu yaptıklarımı oyun sanar,
kahkahalar atarsın.
Gerçi, benimde zaman zaman
güldüğüm olur kendi halime.
Size bir sır vereyim mi?
Çoğu zamanda ağlarım.
Mutluluk maskemi taktım da sizlere hep güldüm ben.
Amaa içimde fırtınalar koptu,
günde yüzbinkere öldüm ben.
Poliannacılık oynadımda, sizleri hiç üzmedim.
Hastalığımın ciddiyetini geç kalınca gördünüz.
Müniş gerçekte hastaymış bee deyip,
belkide üzüldünüz.
Kabahat bende dostlar,
naz saz nedir hiç bilmedim.
Bırakın gidin benikendi halime,
ben yanlızda yaşarım.
Minnetim yok Tanrım,
senden başka hiç kimseye.