Minnet Eylemem Şiiri - Güvenç Gürses

Elim belim dilimle Cem’de durup darına
Haram yiyen münkirle hesabım var yarına
Şu yalancı dünyanın cahil kansın varına
Ne rütbeye makama kürke minnet eylemem.

Üç yüz yıldır biçildim yine suskun olmadım
Ten ile kesilsem de yolumda hiç solmadım
Karanlık düşünceye ten ve canla dolmadım
Ümmetçi bir düzene asla minnet eylemem.

Nesimi’yim, Hallac’ım zulme minnet eylemem
Ben yanarım aşk ile kora minnet eylemem
Yetmiş iki milleti görerek bir nazarda
Şu hacılı hocalı yola minnet eylemem.

Halife-i Talip’ler bu dünyada var iken
İnsanların ömrünü veren o Allah iken
Gürsesin hür sesi de gürleyerek çıkarken
Yeryüzünde münkire hiç de minnet eylemem