Minnet Eylemem Şiiri - Canan Aytın

Her gülüşten mültefit bir cevher toplayana
Sakladığım göğsümü, ziynet eylemem gayrı
Pinhân olup, gönülden gönüle hoplayana
Muteber yüreğimi, cennet eylemem gayrı

Dara düştüm diyene, herdem koşar gelirdim
Irmaklardan taşarak, inan coşar gelirdim
Yoluma duran bir dağ olsa, aşar gelirdim
Yüreğimi yorup da, himmet eylemem gayrı

Acı kahvenin kırk yıl hatrı kalmadı artık
Yüreği çıkmış falda, diyor ki hakkı zırnık
Nazarı göz göz etmiş, ahh ar damarı yırtık
Güzele bakmayı da, sünnet eylemem gayrı

Can bildiğim, derdime dert katar olmuş neyleyim
Laf taşıyan, lugatsız tatar olmuş neyleyim
Yüze gülüp, arkamdan satar olmuş neyleyim
Geberse de, ruhuna rahmet eylemem gayrı 

Kararmış yüreğiyle, kötülük yapanlara
Gariban hakkı yiyip, paraya tapanlara
Şeytanın aklıyla, hak yolundan sapanlara
İyiliği üstüme, zimmet eylemem gayrı

Kendimi şair sanıp, kalem aldım elime
Yazdım hece hece, ağu çaldım dilime
Güzellik uykusundan kalkıp, daldım ölüme
Herder ettiğim canı, cinnet eylemem gayrı

Yürekçemden ağıtlar, kulağa saz mı geldi?
Ben kara kışta kaldım da size yaz mı geldi?
Kancık pusuya düştüm, söyleyin az mı geldi?
Dost bildiğim puşt olmuş, minnet eylemem gayrı