Minnet Eylemem Şiiri - Mehmet Şahan

MİNNET EYLEMEM

Zannedersin cömert olmuş muhannet,
Rabbim varken ele minnet eylemem.
Sanki dersin namert olmuş muhabbet,
Rabbim varken dile minnet eylemem.

Bütün bulakların suyu çekilse,
Taşkın ırmakların huyu çekilse!
Coşkun kaynakların boyu çekilse,
Rabbim varken Nil’e minnet eylemem.

Bülbülün zarını kendinden sanır,
Bağbanın kârını, gülü kim tanır!
Gönlümün harını bilse utanır,
Rabbim varken güle minnet eylemem.

Nilüferler gibi dalsam derine,
Dar olsa da dibi kalsam serine!
Olsam da mağribi salsam yerine,
Rabbim varken göle minnet eylemem.

Baktıkça bulduran gözü gizlese,
Taktıkça dolduran sözü gizlese!
Yaktıkça olduran közü gizlese,
Rabbim varken küle minnet eylemem.

Pir-î Fâni der ki; takmam çuluna,
Sonu kime yâr ki bakmam puluna!
Beşerdir madem ki akmam kuluna,
Rabbim varken kula minnet eylemem.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
10.08.2022 – KİLİS