Ey gönül! Bir menfaat için özünden dönme sakın,
Yalanın sofrasına oturup yükünle yakın.
Hakikatin ışığını bırakıp karanlıkta kalma,
Dünya malı için hırstan yana minnet eyleme sakın.
Ey gönül! Bir nefes uğruna eğilme yere,
Yükseklerde gezenlere aldanma sakın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta