Minnet Etmem Şiiri - Ethem Turan

Solmak için açarken çiçekler,
Her sabah yaşam ışıklarıyla doğup,hüzünleriyle batarken Güneş,
Ölmek için her bir gün adımdır yaklaşırım yaratana
Yaşamak için minnet etmem boyun eğmem insana

An da var olmak bütün hesaplar fani dünyada,
Anı yaşarken,ahir hayata bir çiğ zerresi yollamak işin aslıda
Atarken kalp,nefes alırken çiğerler, düşünürken beyin
Varken var eden minnet eylemem,boyun eğmem insana,

Verilen rızık için yol gösteriliyorsa yürürüm o yolda
Hikmeti bilmesem de hayır ararım şerde
İnsan için hürmet, hürmette hak rızası gözetirken
Oruçken vereceğin bir lokmaya itibar etmeyeceğim gibi lokmana da minnet etmem boyun eğmem insana

Sahip olduklarına benim derken
Vereni unutup senin olmayanı sahiplenip böbürlenirken
Zor kazandığını çok çabuk yitirip acizliğini göremezken
Kendini bilmeyene, aciz olmayana minnet etmem boyun eğmem insana

Aşktır gönlü gül bahçesi eden
Rahmanın insana verdiği en yüce duygu sevgi, insanı insan eden
Kirletecekse ruhumu bertaraf edecekse gül bahçemi
Dünya olsan mülkünü istemem, şerre minnet etmem,yalnızlık yoldaşım olsun sevgine boyun eğmem