Minnet Etmem Gayrı Şiiri - Veysel Soysal

Varlık yükünü soyundum.
Pula minnet etmem gayrı.
İhram hilatin giyindim.
Çula minnet etmem gayrı.

Buğday ile darı ile
Küsüm, dünya varı ile
Davalıyım arı ile
Bala minnet etmem gayrı.

Hep ağlardım solar iken;
Minnet ile sular iken.
Yokladıkça çaldı, diken.
Güle minnet etmem gayrı.

Yemişleri bal olsa da;
Em gerekir hal olsa da;
Yaşantıma mal olsa da;
Dala minnet etmem gayrı.

Ömre izi gütmedikçe.
Beytullah’a gitmedikçe,
Medine’de bitmedikçe,
Yola minnet etmem gayrı.

Haberim yok vardan yoktan.
İnsanlardan geçtim, çoktan.
Veysel Soysal gele Hak’tan
Kula minnet etmem gayrı.