Ey! Gönül bir gül için, sen hara minnet etme,
Kıştan kurtulmak için, bahara minnet etme,
Eğer gerçek aşıksan, yardan gayrına bakma,
Yardan gafil olup da, ağyara minnet etme.
Rızkı veren Allah’tır, sen dert etme yarını,
Fakiri gözetmede esirgeme varını,
Hakk terazisiyle ölç, karını zararını,
Helal haram bilmeyen, pazara minnet etme.
Cümle rızkı hep veren, ol Gani Rezzak iken,
Darda kalana yeten hep ol yüce Hakk iken,
Her şeye gücü yeten Kadir-i mutlak iken,
Sen mahluktan gelecek, ol kara minnet etme.
Rezili vezir eder, veziri rezil eder,
Diler ise yüceltir, dilerse zelil eder,
Duyma varlıktın gurur, duyma yokluktan keder,
Dünyadaki sultana, hünkara minnet etme.
21.02.2011
Mehmet Özden BiçerKayıt Tarihi : 27.11.2012 16:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özden Biçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/27/minnet-etme.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!