Minnacık Bir Kuş Şiiri - Serpil Kurucak

Minnacık bir kuş kondu penceremin önüne
Gözleri boncuk boncuk sürmeli narin ürkek
Aç tı ve yiyecek birşeyler arıyordu sanki
Penceremi açtım ekmek kırıntıları serptim
Beklemeye başladım o da bekledi yemedi

Meraklandım hastamı acaba telaşlandım
Aldım avuçlarımın arasına sevgiyle okşadım
Gözlerini gözlerime dikti öyle bir baktıkı
Sanki bir seyler anlatmak istercesine
Kalbi heyecanla çırpınıyor avuçlarımda

Sonra boynundaki kurdelayı farkettim
Rengi gülkurusu ucunda nazar boncuğu
Gözlerim doldu o an dedim gerçek mi
Yoksa hayal mi geldimi sahiden unutmamış
Sevdiğim rengi ve nazarboncuğumu unutmamış

Unutmamış birtanem onu beklediğimi
Ne olursa olsun ölene dek bekleyeceğimi
Beklerken hep onu düşünüp hayal edeceğimi
Rüyalarına girip yanağindan usulca öpeceğimi
Ve minnacık kuşun ulaştıracağı mesajı anlayacağımı

Haydi birtanem zamanı sonsuz buluşma anımızın
Uzat ellerini kenetlensin ellerimiz tek yürek olalım
Bizi bekliyor melekler kavuşma anımızı kutlayacaklar
Minnacık kuşun yüreğinde yüreğim gözlerinde gözlerim
Seni yüreğimde ebedi cennetimize götürmeye geldim...