Minik Yürek Şiiri - Süreyya Güven

Bir alev damlasıydı
Yanaklarının alı
Gözleri çimenlerden
Saçı balık ağları
Neyin korkusu sinmişse minik yüreğine
Ağladıkça sarılıyor,pembe pamuk şekerine
Sus diyorum,gel diyorum
Can diyorum...
Sesi içime akıyor,ağlamaklı
Çekiyor burnunu
Elleri çatlak tren karası
Saklıyor
Sevgimi düşlerine katıp
Al diyorum,bak diyorum
Gül diyorum
Gülmüyor,sesinde ince bir sızı
''Anne,, diyor,
Tüm bedenini sarıyor
Yanaklarının alı
Küçücük yüreği çırpınışlarda
Ne unutturur insana anayı?
Gözleri çimenlerden
Saçıysa balık ağları
Hınçla kabarıp taşan
Bir alev damlasıydı.
Sellerimi pınarlarına kattım,
Serin rüzgarlar buldum getirdim
O ağladı ben taştım
Avutamadım...