Minik Yıldızlar.. Şiiri - Fatma Alageyik

Minik Yıldızlar..

Uykusuz gecelerde sessiz bir ninni
Yok oldu minicik ellerin izi
Göge çıkan nenni bebeğim nenni
Birer yıldız şimdi hüzünlü dizi.

Ömrü henüz çiçek misali derin
Bir tomurcuk gibi tazecik narin
Ne sıcağı gördü nede bir serin
Söndü gülüşleri görmeden gözü.

Sessiz bir vedayla göğe çıktılar
Yüreklere alkan gibi aktılar
Minicik yıldızlar aya baktılar
Sadece ağlamak oldu son sözü.

Beşiği melekler salladı durdu
O zalim doktorlar ciğerden vurdu
Kâbus gibi çöktü karanlık yurdu
Batsın şu dünyanın yokuşu düzü.

Bu nasıl bir vicdan nasıl bir izan
Utanırım buna diyemem insan
Bunu anca paklar kaynayan kazan
Vermesinler artık medyaya pozu.

Fatma Alageyik..