Minik Tırtıl Şiiri - Bulutların Esiri

Yalnızdık ikimiz de
Yaralıydık belki de
Bizi biz anladık
Sarmaladık sevgimizle

Engeller çıktı önümüze
Umudunla ayakta tuttun ikimizi de
Onlarca hayalimiz vardı
3 ay sadece bizim olacaktı

Yolumuz taşlıydı
Biliyorduk başından beri
Ayrılmak hiç planda yoktu
Yol arkadaşımız hep umuttu

Bile bile indim o derin kuyuya
Karanlıkta kaldım, korktum aylarca
Seslendim sana
Gel çıkalım el ele buradan da!

Sesime karşılık sesimdi
Sesin kaybolup gitmişti
Yalnızlık yine yollarıma serilmişti

Çabaladım durmadan
Bir şekilde kurtuldum kuyudan
İlk iş sana koştum
Boynuna sarılmanın hayalini kurdum

Meğer ben yokken düzen değişmiş
Minik tırtılım kelebek olup gitmiş
Büyümüş güzelleşmiş
Beni de unutup bırakıvermiş

İnanmak zor geldi olanlara
Koştum gittim arkasından
Tanımadı bile beni
Kanatlanıp yükseldi

İşte o an kalbim bedenimden istifa etti