Minik Serçe Şiiri - Kadir Ünlü

#SERÇE.Şiir Kadir ÜNLÜ.24/12/17

Sisliydi Ankara,çetin geçiyordu kış,
Akıyordu insan seli,
Telaşla koşuyorlardı,ceplerinde elleri,
Akıllarında sıcak yemek,
Ocakta çaylar demli.

Takıldı gözüme,
Titreyen minik bir serçe,
Sığınmıştı,sokak lambasının dibine,
Islak kaldırımda,ıslak kanatlarıyla,
Kaybetmişti yuvayı,kuş beyni bu ya,
Eğildim aldım avucuma,
Sardım koynuma,
Çırpındı sol yanım,çocuk gibi sevindim,
Misafirimdir minik bir serçe
İncitmedim,okşadım,
Kuruttum ıslak kanatlarını,
Kapandı mercimek gözleri,huzurla,
Kalbim,ben ve serçe,daldık uykuya.

Heyhat !
Boştu sol yanım,uyandığımda ,
Uçup gitmişti,
Kanadından,bir tel bırakıp bana,
Geçti uzun seneler,her serçeyi,o sanarak,
Var mı yaralı serçe diye,kaldırımlara bakarak.

Baktım ki bir gün,
Dolaşıyor tepemde,minik serçe,
Çırpınarak sevinçle ,
Hazırladım sol koynumu,
Kaçtı,gelmedi avucuma,
Öğrenmişti uçmayı,daldan dala.

Şimdi bağrımda çırpınan,yaralı bir serçe taşıyorum,
Varsın uçsun o serçe,özgürce,
Alışığız yalnızlığa,
Ben ve bağrımda ki yaralı serçe