Lisede öğrenciydim,
Başarılı ve sevinçliydim.
Bir gece ileri saatte,
Dalmış çalışırken şevk ile,
Bir tıkırdı duydum penceremde...
Üşümüş, kanadının biri düşmüş.
Beni görünce bir an ürkmüş.
Ne içli bakışı var!
İnleyesi sesi, acı fısıldar!
Eğildim usulca, hayret kaçmadı.
O an avucumda, kokulu çiçekler açtı.
Dokundu tenime soğuk gagası...
Birden konuşur anlaşır gibi,
Çakan, dokunaklı bir sihirdi,
İkimizi de cesaretlendirdi...
Telaşla kartondan kutu derledim,
İçini pamuklarla bezedim,
Annesinin koynuna özendim!
Yaralı kanadı, hergün ilaçlandı.
Pamuk ellerde, beslenip bakıldı.
Kuşcağızım, bir tam ay, ben de konakladı.
Zaman yitti, yaralar iyileşti...
İçime derinden derine hüzün yerleşti.
Kuşum seni uçurmalı mı, ne yapmalı?
Doğanın yeşil bağrına mı kondurmalı?
Aralarken penceremi...
Donuk ellerle sildim gözlerimi.
Kuşum ne güzel de uçup gittin!
Unutsan da olur beni!
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 15:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Vaniköy'de Bahar' adlı şiir kitabımdan 2006.
![Ayşe Yarman Öztekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/15/minik-kusum-13.jpg)
Doğanın yeşil bağrına mı kondurmalı?
Aralarken penceremi...
Donuk ellerle sildim gözlerimi.
Kuşum ne güzel de uçup gittin!
Unutsan da olur beni!
Bak bu şiirinizi okurken duygulandım çünkü benimde cennet papağanım ve birde muhabbet kuşum vardı birer hafta ara ile ikiside öldüler:(( Ben çok üzüldüm,neden öldüler anlayamadım şimdi CAN ve CABBAR geldi aklıma,kuşta olsa onlarda can ve evin birer parçasıydılar,şimdi yoklar işte:(( Saygılar sunuyorum...Sizi de üzmek istemezdim ama şu anki duygularımı yazdım özür dilerim.
Birol Hepgüler
Fantaziye kaçmıyorsun
Faso,fiso yazmıyorsun
Yazmak sana yakışıyor
Kalıplara sığmıyorsun
Riyakarlık yapmıyorsun
Aşka mezar kazmıyorsun
Yazmak sana yakışıyor
...
ŞAHİN ERTÜRK
(Nöbetçi Şair)
Yüreği yanmış Şairlerden
SAYFAMA BEKLERİM
dırımda gidiyorum,yolda güvercinler geziniyordu,ara-
badan kaçamayan birisinin kanadından araba lasdi-
kleri altında kaldı,geçti kuş hoplayıp zıplıyordu acı
ile;yola indim alıp,kurumun duvarına koydum,yol-
dan geçen başka arabalı bayan sen olmasaydın ben
alırdım dedi;devam ettim,....dönüşde kendimi evlat
sahibi baba gibi hissedip oraya bakdım,yokdu,balko
n dagüvercinleri beslerim,sabah kalkınca balkona ba
kdım,yaralı güvercin balkonda diyerleri gibi,yemeyi
atışdırıyor,korkuyla kaçışdılar,yaralı güvercinin kana
dı düşükdü zamanla toplandı iyileşip diyerlerine karı
şdı,anlayacağın,onları beslersin ama onlar seni unut
mazlar havadan nereye gidersen peşin sıra gezerler
insanların farkı imtehan dünyasında,kuşın imtehanı
yok özğürce sele serpe uçar,insanda sonsuz yapa-
bileceyi yol var,bundan puan alır+ yada- özğürce
davranması içi her çeşit düşünce verilmiş.
En kötü imtehanda merhamet ederken haydudun eli
ne düşüp ölmek olsa gerek!!!!!
TÜM YORUMLAR (33)