Sorumsuz bir araba
Vurup yatırmıştı yere minik köpeği
Çaresizdi inliyor,sızlıyordu kemikleri
Daha çok küçüktü
...............................
Tam geçmek üzereyken kendinden
Dost bir el uzanıp kaldırdı yerden
Bir mukavva kutuda değişti kaderi
O şimdi dostlar arasında,sevilmekten şımarık
Mutlu ve yalnız değil,kavuştu yuvasına
Darısı bütün kimsesiz hayvanların başına...
(Nazan Taluy)
Kayıt Tarihi : 10.8.2013 13:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri siteye yazarken ağlamaya başladım.Şiiri bitirirken de gözlerim yaşlı gülmeye başladım.Bir köpek,kedi diyerek geçme,sahip çık.Onların sayesinde Allah'ın sevgisini,rızasını da kazanırsın,o güzel muhteşem cennetini de...
![Ali Uydurucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/10/minik-kopegin-oykusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!