Bir gece ansızın karşıma çıktın!
Uyku yanığı gözlerime, donarak baktın...
O an sımsıcak bir şerare,
Akakaldı aramızda birdenbire!
Sen yuvanı mı yitirdin minik kertenkele?
Sığınmak istedin şefkatime!
Farkedemezler mi, bedeninde ölçütlenen,
Mucizevi bir uslupla çizilen ve renklenen,
Ne kadar da etkileyici muhteşem gövden! ?
Galeyana gelip, dedim ki sana:
Sakın kimselere görünme!
Umursamazlar, ezerler seni ha!
Sen yalvarışımı dinledin!
Gündüz oldu, köşene çekildin!
Her gece bana sessizce geldin!
Uzattıklarımdan doyasıya yedin!
Sevgi sunulan kaptan, kana kana içtin!
Issız bir şefkatle gözlerine değdim!
Serpilişini şaşırarak izledim! ...
Bak gözlerim doluyor!
Kalbim, içlenip depreşiyor!
Neden insanoğlu, senin kadar anlamıyor?
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Vaniköy'de Bahar' adlı şiir kitabımdan 2006.
Serpilişini şaşırarak izledim! ...
Bak gözlerim doluyor!
Kalbim, içlenip depreşiyor!
Neden insanoğlu, senin kadar anlamıyor?
Doğayı,hayvanları,insanları seven,yüreği sevgi dolu üstadımı okumak zevkli ve ayrıcalıklı,yüreğinize sağlık efendim saygı ile...
Hikmet Yurdaer
Yaradan sizinle birlik olsun. Sevgi ve saygılar...
oktay Çöteli-Elazığ
TÜM YORUMLAR (5)