Minik Kayık İle İhtiyar Balıkçı

İhtiyar balıkçının,
Emektar bir kayığı varmış kullandığı,
Yıllar boyunca…
Eski,küçük,
Ama şirin mi şirin,
O da mutluymuş işini görmekten,
Yardım etmekten,
Yaşlı adamcağıza…

Derken kolların gücü,
Yetmez olmuş balıkçının,
Küreklere asılmaya…
“Zaten epey köhnemişti…” deyip,
Atmış minik sandalı,
Kumsalın bir kıyısına…
Motorlu bir tekne almış kendine,
Onunla çıkmaya başlamış,
Her gün balığa…
Küçük kayık ise pek üzülürmüş bu duruma…
Görünmeyen göz yaşları,
Akarmış her gün,
Tahtadan yanaklarına…
Balıkçı ilk önceleri çok memnunmuş,
Övgüler düzüyormuş her gün,
Yeni motoruna…
Birkaç gün sonra,
Bir de bakmış ki,motorun pervanesi,
Takılmış serptiği ağa…
Parçalanmış,
İş açmış adamcağızın başına…
Çaresiz tamir etmiş yaşlı adam ağları,
“Ben de daha dikkatli olurum…” demiş,
Daha açıklarda,
Oltalarıyla başlamış avlanmaya…

Bu sırada bizim küçük kayığı,
Kimsesiz bir genç bulmuş,
Terkedilmiş durumda kıyıda…
Pek sevmiş onu,
Minik kayık da ısınmış delikanlıya…
Birlikte balığa çıkmaya başlamışlar,
Pırlanta sularda…

Bir gün bizim ihtiyar balıkçının,
Çok ama çok açıldığında,
Benzini bitmiş motorunun,
“Nasıl döneceğim? ” diye düşünmeye başlamış,
Kapılmış korkuya…
Derken fırtına kopmuş,
Başlamış deniz azmaya…
Gerçi motorun kürekleri de varmış,
Adam güçsüz kollarıyla,
Asılmış küreklere ama,
Boş yere…
Bir türlü yanaşamıyormuş kıyıya,
Aksine sürükleniyormuş,
Daha da açıklara…
İhtiyar ölüme gittiğini anlayınca,
Tüm gücünü toplayıp bağırmış,
Belki duyan olur umuduyla…
O sırada denizde bulunan,
Delikanlıyla minik kayık duymuş,
Kulak vermişler bu haykırışa…
Genç,kuvvetli kollarıyla,
Asılmış küreklere,
Dalgalarla boğuşarak,
Gelmişler ihtiyarla,motorun yanına…
Kayıktaki ipi bağlayıp motora,
Çıkmışlar kıyıya hep birden,
Bin bir zorlukla…

İhtiyar anlamış hatasını,
Hem eski kayığı,hem genci,
Basmış bağrına…
Bizim kayık,çok ama çok sevinmiş…
Delikanlı da öksüz,yapayalnızmış zâten,
Balıkçı almış onu da yanına…
Artık hep birlikte kazanmışlar rızklarını,
Hep birlikte çıkmışlar balığa…

Yeni motoru da,
Seyahat ederken kullanmışlar,
Taa uzaklardaki adalara…
Hiç biri kırılmamış,
Birbirlerine destek olup,
Yaşayıp gitmişler mutluca…