Minik Kalp Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

bisikletimin tekerleri gibi
herşey dönüyor aklımda
zilini çaldığımda duyduğum kahkaha sesleri nerede?
eski sokakların
bir başından öbür ucuna çevrilen pedallarında kalmışım
arkadaşlarım sıra beklerken
ben neşemden
kendime dalmışım
uyanmamışım
geri dönmemişim
bisikletimle kalmışım....
gönül
ne gerek var sensiz çiçeklerin
üzerinde oturmaya diye sesleniyor
etrafta
dans eden,uçuşan
içinde
değişik anlamlar taşıyan
kalpten kopmuş bişeyler var
parlaklığına aldandığım sevgilerin resmine baktığımda
görebilmediğim neler varmış
birlikte bir güneş olabilmek
gölgelerini sayabilmek aşklarımızın
bir ben sevdiysem eğer
sensiz de yaşanır
neden olmasın
minik bir kalple
yerini değiştirdim ...