kuşları ve yoksulları
aynı ince fikre dizeceksin
çok hafif rüzgar sarsacak fikrini
eyvah düşecekler diye irkileceksin
içli bir adam sevgilin
içlenecek: dünya ne borçlu
kuşları ve yoksulları
aynı ince fikre dizeceksin
çok hafif rüzgar sarsacak fikrini
eyvah düşecekler diye irkileceksin
içli bir adam sevgilin
içlenecek: dünya ne borçlu
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Minik enfiye kutusu Şiiri - Yorumlar
19 Kasım 2025 Çarşamba - 16:04:29

Hımmm...dedim...
Hımmmm,evet, evet niçin olmasın...
Evren,aslında niçin bu şekilde sedef kakmalı paha biçilmez minik bir enfiye kutusu ve dünya bu kutudaki çıldırtan enfiye olmasın..
Yani epeyce de mantıklı gözüküyor..Tatlı tatlı ikna ederken şiir sizi diyorsunuz ben bunu daha önce niçin düşünemedim...
Gogol'un bir delinin hatıra defterini seyrettiğim günlere gittim.
Orada (tiyatrıoda) geçen deli(!) basamak yapılarak insan oluşumuz ince bir fikre dizilmişti
aynı ince fikre dizeceksin
çok hafif rüzgar sarsacak fikrini
eyvah düşecekler diye irkileceksin
İkna, kani olmak, kanaat sahibi olmak, aynı kökten türemeler...Bu dünya yaşamı denilen şey ikna olacağımız şeyin peşinde olmaktan başka ne olabilir ki... Hele bu peşinde oluş divane bir şekilde olursa lezzeti ne kadar artıyor...
Aslında insanlar olarak bizler ''ne'' anlatıldığından çok ''nasıl'' anlatıldığını önemseriz..
İşte bu yüzden sanat, insani etkinlikler piramidinin en üst, en sivri noktasıdır
İfade, eda,ses, yürek renk olarak güzellik düzeyi arttkça yani daha estetik beğeni düzeyine ulaşıldıkça, yaşam biçimlerinin, uygarlıkların performansı da yükseliyor...
Şiirden uzaklışıyor muyum yoksa şiir beni savuruyor mu
ne farkeder ki
Her iki durum da benim sözlerimi noktalayarak, şiirin savruntularını kendi kendime yaşamam gerektiğini ihtar demektir.
sedef kakmalı paha biçilmez
minik bir kutuydu evren
kim bilir kim düşürdü miçoyu cebinden
ve yürüyüp gitti karanlıkta
dünya bir enfiye işte o zamandan.
akik mi desem yoksa akidemi.
akademik şiirlerin annesine selam.
yavaş yavaş okudum
kalbimde bir kaplumbağa yürüyordu sanki
özlediğimi çok özlediğimi anımsadım
sevgimle kal
:)
Dünyayayı amaç olarak görmekten çıkarıp araç olarak sedef kakmalı çakımızın ucunda bir dilim elma gibi görüp soymalıyız...ve afiyetle...
Çünkü;Dünya insanlığın hizmetine sunulmuş bir güzergahtır,han'dır....kainatın dalındaki bir elmadır.
Saygılarımla.
Keşke cebinden astarının içine düşseydi dünya...Kendini yakardı böylece.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta