kuşları ve yoksulları
aynı ince fikre dizeceksin
çok hafif rüzgar sarsacak fikrini
eyvah düşecekler diye irkileceksin
içli bir adam sevgilin
içlenecek: dünya ne borçlu
bilmiyoruz ki evrene
yıldızlar rast gele ateş açacak üzerimize
yıldızlar bir punduna getirip
tek duruş var bu onurlu gecede
iki kaplumbağa yakala
başımıza kask yapalım
dünya çıldırtan bir enfiye
yoksulluk aşk ve ölüm
durmadan çekiyor bizi
imdi:
iki kask yakaladık
bu kadar kuşa ne olacak
bu kadar çiçeğe?
bilmiyorum
açıkta sevişsin onlar da
sedef kakmalı paha biçilmez
minik bir kutuydu evren
kim bilir kim düşürdü cebinden
ve yürüyüp gitti karanlıkta
dünya çıldırtan bir enfiye işte o zamandan
Kayıt Tarihi : 15.5.2008 09:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hımmmm,evet, evet niçin olmasın...
Evren,aslında niçin bu şekilde sedef kakmalı paha biçilmez minik bir enfiye kutusu ve dünya bu kutudaki çıldırtan enfiye olmasın..
Yani epeyce de mantıklı gözüküyor..Tatlı tatlı ikna ederken şiir sizi diyorsunuz ben bunu daha önce niçin düşünemedim...
Gogol'un bir delinin hatıra defterini seyrettiğim günlere gittim.
Orada (tiyatrıoda) geçen deli(!) basamak yapılarak insan oluşumuz ince bir fikre dizilmişti
aynı ince fikre dizeceksin
çok hafif rüzgar sarsacak fikrini
eyvah düşecekler diye irkileceksin
İkna, kani olmak, kanaat sahibi olmak, aynı kökten türemeler...Bu dünya yaşamı denilen şey ikna olacağımız şeyin peşinde olmaktan başka ne olabilir ki... Hele bu peşinde oluş divane bir şekilde olursa lezzeti ne kadar artıyor...
Aslında insanlar olarak bizler ''ne'' anlatıldığından çok ''nasıl'' anlatıldığını önemseriz..
İşte bu yüzden sanat, insani etkinlikler piramidinin en üst, en sivri noktasıdır
İfade, eda,ses, yürek renk olarak güzellik düzeyi arttkça yani daha estetik beğeni düzeyine ulaşıldıkça, yaşam biçimlerinin, uygarlıkların performansı da yükseliyor...
Şiirden uzaklışıyor muyum yoksa şiir beni savuruyor mu
ne farkeder ki
Her iki durum da benim sözlerimi noktalayarak, şiirin savruntularını kendi kendime yaşamam gerektiğini ihtar demektir.
minik bir kutuydu evren
kim bilir kim düşürdü miçoyu cebinden
ve yürüyüp gitti karanlıkta
dünya bir enfiye işte o zamandan.
akik mi desem yoksa akidemi.
akademik şiirlerin annesine selam.
kalbimde bir kaplumbağa yürüyordu sanki
özlediğimi çok özlediğimi anımsadım
sevgimle kal
:)
Çünkü;Dünya insanlığın hizmetine sunulmuş bir güzergahtır,han'dır....kainatın dalındaki bir elmadır.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (5)