Aşk acısıyla kavrulmuş, ateşiyle dövülmüş...
Miniminnacık bir adam...
Her zaman sevenler kavuşacak ve mutlu olacak diye bir şey yokmuş.
Bunu öğrendim.
Deliler gibi sevdiğiniz kadın bir başkasıyla evlenebilir
ve bu çürüten acıyla ölünmediğini de öğrendim...
Başka bir adam, sevdiğim kadına her dokunduğunda
yüreğimin paramparça oluşunu,
etlerimin lime lime oluşunu izlemeyi...
gözlerim kan çanağına dönene kadar ağlamayı,
elimden hiç bir şey gelmediği için
küçük bir çocuk gibi Allah'a yalvarmayı öğrendim.
Diyeceksiniz ki sen ne biçim adamsın!
dedim ya ben minicik bir adamım.
kendi halimde, kendi yağında kavrulmaya çalışan,
kendi çaresizliğinde kaybolmuş,
minik bir adam.
Ama gönlü gök kadar büyük olan...
sevgisi 'mavi' kadar derin olan...
Ben 'Mavi bir göğüm'...
İçinde her şeyi barındıran...
Kayıt Tarihi : 24.12.2016 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Başak Burcu Bilecen](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/24/minik-bir-adamin-sozleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!