kafatasımın içinde yaşayan minik adamlar var
bir de onlarla konuşan
minik kadınlar
gece rüyama inerler
asma köprülerden geçer
gözlerimde konaklar
sabah sağımda solumda uçuşur
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta