Rüzgar tüm nezaketiyle esmeye başlardı
Salkımsöğüt saçlarını omuzlarına saldığında.
Bahar kışa inat bir başka canlanırdı,
Utangaç gözlerine gülümseme serpiştiğinde.
Serviler boynu bükükleri oynardı,
Güneşse bulutların arkasında bir sığıntı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var