Yanaklarında yağmur mevsimi
Gözlerinin ışıkları yandımı hiç
Bozuk bir trafonun dönüşü gibi
Birden alev alan mum ışığı
Karanlığa umut ateş böceği
Umudu patlamak üzere bir volkana bağlamış gibi
Yıllarca emek dökersin bir savaşa
Senin davan budur dünyada
Gecelerce küser gözlerin gözkapaklarına
Hayaliyle avutur gözbebeklerini yıldızlar
Aldanırsın o beşgen sandığın yuvarlak aydınlığa
Bir bir gider şekilleri nesnelerin
Tanırım ben bu karanlıkları
Susarım, susarım gecelerce
Nasıl bakayım yıldızların yüzüne?
Nasıl söylerim vazgeçtim diye?
Nasıl utanmadan içeyim kederime?
Savaşmak gerekir son damlaya dek
Gel diyemem
Gelmeyenlere alışkın yüreğim
Bekleyemem
Tutamam akar vaktim
Umut edemem
Kırılır son telim
Sen bir yudum kahveyi iki satır şiirle
3 5 senelik ömrümü sohbetinle,
Isıtamazdın,
Tatlandıramazdın çayı tek şekerle
Anlayamazdın,
Sevemezdin,
Bir kazaydı bu
Senin yaptığın
Kasıtlı bir kazaydı bu
Azmettirenleri bolca
Kaza süsü verilmiş gizli bir cinayetti
Sen suçu bana attın
Boşvermiş kalpler doğurur umursamaz insanları
Kopyalanmış hayatları ezberler damarlar ona göre akıtır kanı dünyaya babası kamyoncuysa bir oğlan çocuğunun kamyoncu olmaktır ilk hayali
Annelik minik bir kızın ilk ve son hayali
Kopyalanmış hayatları ezberler damarlar ona göre akıtır kanı dünyaya
Şiddet gösteren bir babanın çocuğu katil olabilir normaldir
El işi yapabilen bir annenin kızı mimar olabilir bu doğaldır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!