Bu şiirime sebep ne
İçime dert günden güne
Bir kızım var adı Mine
İncittiğim oymuş meğer
Zil çalmıştı biliyordum
Cümlemi bitiriyordum
Hep kızdıysam da dururdum
Onu farketseydim eğer
Öyle naif, kırılgandır
Sözleri inci mercandır
O candan öte bir candır
Gözyaşı dünyaya değer
Dokunsan ağlar gibidir
Hem kıymet bilir hem kadir
Pek bulunmaz, ancak nadir
Cevherdir yahut mücevher
Aile güzel eğitmiş
Ve bize emanet etmiş
Densizin biri de gitmiş
Üzmüş, sonra yansın ciğer.
Hak etmez öyle hiddeti
Bağırmayı, bu şiddeti
Aşsak da uzun müddeti
Yara derin, unutmam der
Uyku gelmez düşünceden
Şiir çıkmıyor inceden
O kaba sözleri eden
Şair olsa ne fark eder
Ağaç gelmiş odun gider
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 00:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O gün, bilmeyerek seni azarladığımı öğreneli beri kafama takılıp duruyor. Bugün dediğim gibi benim de öyle bir zaafım var ya işte. Senmişsin başkasıymış, o an gözüm dönmüş, gayri ihtiyari. O zaman ağladın mı sen de, incittiğimin sen olduğunu söylediğin zamandan beri benim olduğum gibi miydin, belki de hâlâ öylesin... Unutmadın. Ne unutacak, umursamayacak birisin, ne de unutulur, umursanmaz bir muameleydi o benimki. Haklıydım ama haklı olmak o sözleri senin hak etmeyecek biri olduğunu farkedememe hakkını vermiyordu ki... Şimdi ne desem boş, kırmışım bir kere kalbini, o parçalar yapışmaz ki...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!