Mine'L Maniler 47 Şiiri - Mine Erdoğan Dal

Gelsin gönül güneşi
Düğnede yok bir eşi
Âşamı bizde edek
Böön orucun beşi
*******
Ekmeğ goydu bir topaç
Halından belli çok aç
Garnı doydukdan keri
Eline aldı tokaç
*******
Galdırınca kökgücü
Berk ağrımış guluncu
Hasdalık mahanesi
Vermez aldığ öndücü
*******
Evin çıkmış çarkıdı
Mundar olmuş harkıdı
Selli yâyan yağmırdan
Çıkıvermiş cıbıdı
*******
Utanmaz ellisekiz
İşmi yapar gademsiz
Gendini bir halt sanır
Gonuşur densiz densiz
*******
Dıkılınca şo delâ
Görememiş bir hola
Ne gâvur çil tavumuş
İnad ediyor halâ
*******
Geddi bozdu takımı
Yesin zeher zıkımı
Ben varana beklesin
Orda versin hakımı
*******
Gonuşuyor kerçine
Tükürecem çarkına
Hele bir uzaklaşsın
Gatran sürrüm kirçine

Mine Erdoğan Dal
MANİLERİN SULTANI
ETEK YAZILARI:
Düğnede:Dünyada
Âşamı: Akşamı
Böön: Bu gün
Takımı: Tarla sınırını
Zıkımı: zakkumu
Kerçine: zıddına, tersine
Kirçine: Olgunlaşmamış dut
Topaç: Yayıktan çıkmış tereyağının toparlanmış hâli
Tokaç: kilim veya çamaşır yıkamak için kullanılan tahtadan yapılmış tokmak
Keri:Sonra
Kökgücü:Kısa saplı küreği
Berk:çok fazla
Guluncu: Kuluncu, iki omuz arası
Mahanesi: Bahanesi
Çarkıt: eski, kullanılmaz halde olan
Mundar: Pis, kirli
Harkıd: Eski eşya
Cıbıdı: iliklerine kadar ıslanmış
Ellisekiz: Pezevenk anlamında bir küfür
Gademsiz: Uğursuz
Densiz densiz: Ne konuştuğunu bilmeyen
Dıkılınca: Giriverince
Delâ: Deliğe
Hola: Fol, tavuk yuvaya yumurtlasın diye konulan yumurta