Mine'L Maniler 19 Şiiri - Mine Erdoğan Dal

Mine'L Maniler

Bizim evin reisi
Gödelek minnoş püsü
Irahatına düşgün
Her an hazır somyası
*******
Dokuz köyü göçürrümde
Sıradlardan geçirrimde
Gelin bacım selam vermez
Umutlarım uçurumda
*******
Eziyetde gasdın ne
Silindirmi dosdun ne
Yüz kiloluk gar yağdı
Aşgımızın üsdüne
*******
Mum yaksan gece düşe
Gelmem gayrı bu işe
Getdiğin yol sonunda
Deyecek başın daşa
*******
Göğnüm sağa darıldı
Golum gora sarıldı
Boşa çene yormadan
Cümlelerim yoruldu
*******
Az amma özden olsun
Yürekli sözden olsun
Hayırsıza yol ver de
Hayırlısı hep dolsun
*******
Düşünmez heç horantiye
Herif geder selintiye
Paracıklar suyu çekdi
Yedirdi bir gırantiye
*******
Düğne geçici heves
Aldığımız bir nefes
Yoğsa üç beş güzellik
Gireceen yer gafes
*******
Annamıyor o davar
Gonuşsam beni döver
Susmanın kalesine
Girsem karannık duvar
*******
Yâr güneş bende Ay dı
Sahadlar dagga saydı
Sensizliğe on gala
Fikrim gokunu yaydı
*******
Gan ağliyen özümde
Fırtına çok gözümde
İntizarım bir sürü
Ahancık bak sözümde
*******
İçirdiin su gandı
Dert beribaşa döndü
Gözümdeğe buseler
Kipriklerimde dondu
Mine Erdoğan DALA - MANİLERİN SULTANI
ETEK YAZILARI
Beribaşa: Bu tarafa
Ahancık: İşte, gördüğün gibi
Dagga: Dakika
Düğne: dünya
Horantiye: Ev halkını,çocukları
Herif: Koca, eş
Gırantiye: Yaşlı ve şişman kötü ahlaklı kadına
Sahad: Saat
Goku: Koku
Bir sürü: Çok fazla
Gödelek: Çok şişman
Püsü: Kedi
Irahatına: Rahatlığına
Somya: Küçük karyola, tek kişilik karyola
Gora: Kor ateşe
Selintiye: Başıboş şekilde,gideceği yer belli olmadan gezmeye