Gel etme ey dilber
Mey de bitti Neyzen öleli
Soluğunu üfle boynuma
Nefesin
Uzak diyarlardan esen yel gibi
Su yutkundu
Göğe ve yere and olsun dedi
Celp gönderin
Kuyunun hasreti bendedir!
Gel ey aşk üveysi
Ve ben
tutup bir türkünün şiir yanında yaktım kendimi
kayıbım
ölesim geldi!
Ve bir şiir
Kim dedi bilmediği mi.
Herkesin kâbe'si yüreğinde giz değil mi
Günahımı duyup 'kansan da
Nereden bileceksin tövbemi
Beni kınamaya
Bir çift gözün şahitliği 'yeter mi sandın
Bir gülüyorsun
Yüreğimin mührü kırılıyor
Nefesim nabzımla yarışıyor
Mesafe zamanla karışıyor
Gel
Zemheri'ye
Bahar giydiren
Vermez mi sanırsın visale karar!
Bilmezsin
Seyyah gönlüm hangi kapıda sabahlar
Dua'nı duama kat
Geceydi
Divit ucuna biriktirdim nağmeleri
Tam;
kalem kağıtla hasbihal edecekti
Efsunlu bir leylak kokusu yayıldı karanlığa
Cumbadan umarsızca sarktı bir peri
Sözünden dönen taş olsun
Yüreğimin başındaki bu duman da ne Azelya?
Halimi sorma
Aldım geldim yine kendimi
Gözleri bıçak bileyen kadınların
Lehimlidir sözleri
Boza kıvamında beynimiz
Tarcın istemez
Yaraya kadar doldur saki
Bu gece
ibret-i aşk için
araf'ta kalanları azat edeceğim !
Sen şair değil, muhteşem bir yazarsın