Mine Kul Şiirleri - Şair Mine Kul

* nasıl da büyüdü kalbimin yarımlığı
ve hiçbir yarı, tamamlayamadı bu yarımı *

bir segah makamı dolanıyor dilime
ardından yırtılıyor perdesi zamanın...

bir şiir
alıp getirir seni bana
bir şiir
kafiyeden uzak
uyacak bir adımı olmayan
kimsesiz...

ey sevgili…
dinle şu kanunun telleri
nasıl şikayet etmede
ayrılıklardan dinle...

her dem yokluğunda azalırken

Nefesin kesildiği anda gözlerini yakarak süzülen' ilk' damlanın adıdır Vâveyla...

kalp dediğin dört odacık
hangi odada unuttun beni...?

benim zindanım etten, kemikten

***

Bırak dağınık kalsın Hayrettin
Tabakta ki peynir, zeytin çekirdeği
Bardakta soğumuş çay

Em Sonatı...

O, bana vereceği sonatı unuttu
işte o an başladı
bu durduralamaz devinim...

Evet
sabahları uyanmak için
kendimi altına attığım su
tenimde süzüldüğünde...

Mahmurluğu üzerimden atmak için içtiğim

Hiç çalmadı o şarkı…

Sensizliğin sınırındayım
İçimde yılgın bir kadın

Lâl...

Yıllarca aç kaldım..!
ne sesinden söylenmiş bir şarkım
ne de kaleminden süzülmüş bir şiirim var
kursağımda...

Bir sarmaşığı sevdiğimi
Nefesimi kesmeye başladığında anladım
Ya son nefesime kadar dayanacaktım
Ya da sarmaşığı kökünden kesecektim
Kendimi seçtim…