Mine Şiiri - İhsan Taşdelen

Mine..!
Bugün bir an aklıma geldin.
Göz görmez,
Dil dinlemez,
Seven kalp..!
Dur bilmez dedim…

Aslında her şey ta o gün başlamıştı…! ?
Yani seninle tanıştığım gün.
Yani senin sesini telefonun diğer ucunda duyduğum gün,
O an,
O dakika,
O saniye nefesini hissettiğim gün,
Ve kalbime işlediğim gün,
O gündü Mine.
İnsan yüzünü bile görmediği birine hiç aşık olurmu..? ?
Oluyormuş işte.
Bak..! ?
Ben de aşık oldum.
Hem de delice tutuldum Mine.
Bazen düşünüyorum da Mine..! ?
Madem ki aşık olacaktın,
Neden aylar önce olmadın..?
Neden..! ?
Bir tuş kadar sana yakın olan telefonu açıp duygularını anlatmadın..?
Ve neden ki,?
O an kalbine sahip çıkamadın..?
Neden biliyor musun Mine..?
Çünki,
Cesaret ti her şey başta gelen…
Ve cesaretin içindeki sevgi sözcükleriydi…
Sana konuşacağım bir kelime,
Her şeyi mavvedebilirdi.
Yani her şeyin sonu olabilir,
Daha hiç başlamadan,
Aşkı bile tanımadan,
Sevgiyi tatmadan,
Dostluğumuz bitebilirdi Mine.
İşte Bu yüzden!
Her şey cesaretti başta gelen.
Ve cesaretin içindeki sevgi sözcükleriydi.

Mine..!
Hani derler ya,! ?
Sen,
Bir adım gel,
Ben,
Bin adım gelirim.
Ben bir adım gelirsem..!
Senden,
Bin adım beklerim.
Karşıt olan sevgi isterim.
Yani Mine..!
Yine ben cesaret denen şeye çakıldım.
Ama ben geçte olsa giriş yaptım.
Gelişmeyi tamamladım.
Bitişi de sen yapacaksın.
Yani..! !
Son noktayı sen koyacaksın Mine.
Bir Atasözü var bilir misin..?
Şair…!
Aşkını şiirlerle anlatır.
Mısralarla paylaşır.
Duygulanır.
Gerçek Şair…!
Gerçek sevdalanır,
Ve gerçek yaşar.
İşte ben..! !
Oyum Mine.

İhsan TAŞDELEN
12 / 05 / 2009
İ[email protected]