Minareli Bizans’lı Şiiri - Kazım Karagöz

Karaman'da levhalar asmışlar sıra sıra,
Yön tarif edecekler adamlar aklısıra;

Manazan Mağarası, Çeşmeli Kilise’si,
Tartanevi ve Binbir kilise’si, Derbe’si;

Karamanoğulları sanki hiç gelmemişler,
Bin yıldır burda Türkler hiç eser vermemişler.

Araboğlu, İmaret, Hacıbeyler, Dikbasan,
Aktekke, Hatuniye, Siyahser, Hacıhasan,

Ne varsa es geçilmiş burada Türklere ait;
Göze sokulmuş gibi zorla Bizans’a ait.

Sanki biz Osmanlının Karamanoğlu’nun değil,
Bizans’ın torunuyuz Türkün İslam’ın değil;

Her türlü eseriyle Türk, İslam’ı kovmuşuz,
Yerine tam ve tekmil Roma’lıyı koymuşuz.

Bir savaş çıkardılar durduk yerde Kürtlükten,
İslamdan kopardılar bugünler de Türklükten.

Cadde sokaklar farksız Atina’dan Roma’dan,
Bir Çinli gelse bizi ayıramaz levhadan.

Her kavşağa asmışlar bizi görsünler diye;
Herkes kolayca gitsin çeşmeli kiliseye.

Araboğlu, Dikbasan... Önünden geç onların,
Boş veriver işgal say bin yılda olanların;

Sırada beş on tane Hıristiyan bulmak var,
Çeşmeli kiliseyi ibadete açmak var!

Hülasa yüz yıl önce ekilen tohum bu gün
Gövde verdi, dal verdi, bir çınar oldu bugün;

Çevirme aşısıyla içine almak kaldı:
Minareli Bizanslı torunu olmak kaldı!