Minareden bir ses Şiiri - Muhayyel Gizliay

Gün olacak minareden bir ses,
Yüzler düşecek başlar ayakta.
Gün olacak verilecek son nefes,
Şahit kalmayacak ondan başka.
&
Gün gelecek saracak beyaz örtü,
Mis kokular sürülecek bedene.
Yaşlar dökülecek belki ardından,
Eller dokunacak, soğuk yüzüne.
&
Toplanacak tüm sevenlerin,
Nefisleri gülecek haset kimselerin.
Elinde, belinde, dilinde kalmayacak mecal.
Cenaze olmuş olacak artık ismin.
&
Kıyaflerin dağıtılacak ihtihacı olanlara.
Kulak ver yattığın yerden, okunan dualara.
O çok sevdiğin, rahat koltuğuna.
Başkası oturacak, çıkmayacak sesin.
&
Ölüm haktır, kaçışın yok!
Tozlu kitapların, açılmaz birdaha.
Ağır gelecek terazine kuş tüyü.
Onlarca insan yük diyecek, ağırlığına.
&
Kılınır namazın, sıklaşmış saflarla.
Statü sahibiysen, katılırlar ön saf yarışlarına.
Bir müddet sonra uğrayan olmaz başına.
Ne için yaşadın?
Birisi ardından iyi adamdı demedikten sonra.