Gül Bahçesi Şiiri - Mehmet Fuat Özbilici

Gül yüzlüm,
Gözlerine takılıp hapis olduğum,
Duruşuna yürüyüşüne yandığım,
Gecelerime doğan akşam güneşim parlayan yıldızım,
Sevdiğim aşık olduğum,
Nede güzel gözlerin nede güzel gülümseyişin var,
Gülüm gül bakışlım,
Uzatsan elini tutsam elinden,
Bakı versem gözlerine dokunsam saçlarına,
Konuşsak seninle seyretsem seni,
Tatlı gülüşüne hapset sen beni..!

Sen varsın bu hayatta,
Söyleyemediğim ne varsa bir bedene bürünmüş,
Aynadaki yansımana benzemiş.

Gül bahçelerinde rengarenk güller var,
Hayran kalıp bakıyor insanlar,
Ben seni gördüm göreli,
O güller hiç ilgimi çekmedi.

Ben bahçıvan olsam sen ise gül,
Bahçeme giremezdi senden başka gül,
Seni görseydi ötmeye utanırdı bülbül.

Güzel yüzlüm sen varsın ya titriyor kalbim,
Korkmuyorum ama tedirginim,
Zekiyim ama sanki dilsizim,
Ben sensiz yolunu kaybetmiş memleketsiz bir deliyim.