Beyaz kağıt kadar temiz değil yüreğim
Gül kadar umut ve güzellik saklı değil
Güneş gibi parlamıyor artık gözlerim
Yıldız tarlası oldu kalan üç beş saçım
Zor dememişlerdi hayat için
Kork insanın zaliminden dememişlerdi
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta