Mimozalar gülümsesin sana
Ultramarin sancılar düşüyor
İstanbul akşamlarına
Hüzünler devriliyor sırılsıklam
eşiğinde hıçkırıklar bıraktığım sevdam
tesellisiz esriyor lodosun kollarında
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
