Dallarından göçüp konardı saksılara
Baharı uyandıran mimoza çiçeği
Sonra umudu
Sonra sevinçleri ayaklandırırdı güneşten esinlenmiş sapsarı çehresiyle
Kış uykusu rehavetinden sıyrılırdı cümle çocuklar
Toprakta karınca
Kuluçkasında çırpınan serçe
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta