Mimoza bahçelerinde ay hale hale

Mimoza bahçelerinde ay hale hale
dokunur akşamın veremli penceresine
Eşiğimde açan gülleri takar
Kıvrılır yatar göz kapaklarımda

Su yürür yeşil türkü söyler
Benim soylu yüreğimde büyür
Şehre girdiğin saat zambaklar
Mimoza bahçelerinde ay hale hale

Rabbim onda giydiğim duyguları
Koşup bağırasım geliyor insanlara
Göksel ışığını ver ona uzayıp gitsin
Mimoza bahçelerinde ay hale hale

Ardıçlara gölge düşer tepelerde
Kuşlar yuvalarında bulurlar seni
Güneş yatağını toplarken yerden
Mimoza bahçelerinde ay hale hale