Mimoza Şiiri - Serkan Bol

Neşveti gitti mimozanın
Ne ney sesi duyuyorum,
Ne tambur,
Birileri söylüyor hep kahır.
Merhabalar elveda gibi,
Varlığın özü suretten öte değil,
Duyuyorum bir yerlerden
Senesi dolmuş sinemin,
Giden gitmiş,
Vah ki ne vah!
Eyvahlara kapıldım.
Gitsin mi kalsın mı bilmiyorum.

Binlerce düş,
Binlerce kelime,
Peki nerede her yüze söylenecek cümle?

Bilemezsiniz siz!
Bir yorgunluk çöktü üzerime,
Çıktığım yol yokuştur.
Geleninin kelimelerinde ise keder,
Bir de...
Boşver..
Neşveti bitti mimozanın,
Açmıyor mevsiminde çiçeğini,
Ben biliyorum siz de bilin!
Üşüyor işte.
Sonu ne olacak bilmiyorum vay haline.