Mimoza-3(Mersiye Demeti)

Bambaşka bir mana kazanıyor yaprakların
Rüzgar esiyor dağlarda tepelerde
Suyun önce kulağa
Sonra ruha eğildiği bu yerlerde
Akşama doğru
Sırtında sepet kadınlar
Çıkagelirler ansızın
Çıkagelirler iri gözleri ümit yüklü
Cılız gövdeleri korku
Uzansam ya sepet düşer
Ya kadın ölür
Toprağın cazibesine kapılıp apar topar

Bambaşka bir mana kazanıyor yaprakların
Yalınayak çocuklar koşarlar kırlarda
Diken acıtmaz ayaklarını bilirim
Koşarken çocuklar
Dua eder anneler çünkü
Gizli gizli bakıp camın arasından
Bir kızılderili dumanı gibi
Yükselir semaya soluklar
Çocuklarsa ha bre koşarlar
Olan bitenden kayıtsız
İçlerinden birisinin ayağı acırsa
Göğe olağan dışı bakıyorsa
Bir anne ölmüştür mü demeli
Bilmem nasıl söylemeli

Bambaşka bir mana kazanıyor yaprakların
Geyikler suyu arıyor biryerlerde
Biryerlerde avcılar bekliyor geyikleri
Geyikler avcıların beklediğinden bihaber
Suyu aramaya devam ediyorlar biryerlerde
Avcı varolma savaşı içinde
Av oluyor geyiklere
Arayan bulur
Gümrah ırmaklarda yunuyor yıkanıyor geyikler
Dudakları suya değiyor
Gırtlağından içeri süzülürken ilk damla
Bir ses yankılanıyor dağlarda
Bir flaş patlıyor
O an ölümsüzleşiyor

Bambaşka bir mana kazanıyor yaprakların
Başka iklimlere, başka mevsimlere
Kök salıyor kıvranışların
Gönül kafesinden uç
Azatlısın sonsuza kadar
Bir fatiha derinliğinde
Çöl susuzluğunda
Bir serap serinliğinde
Sere serpil
Dirilmeyeceksin çünkü öldüğün bu yerde

Bambaşka bir mana kazanıyor yaprakların
Ve şair martı gibi düşünce şehre
Açar ruhdan kanatlarını
Kelime denizi üzerinde uçup
Gam bacalarına konar
Andan tuğlalar örer zamana
İnsanlar telaş içinde koştururlarken vapurlara
Anlamsızca bakarlar
Yerde yatan ölü bir martıya
K@PT@N_I DERY@