mimoza ve kahve kokusu
daha baştan çok tanıdık gelen
aklımı çeldi bu şen, güleç bakış
bir kar parçasının kalbe ulaşmasıyla
canımın parçasına dönüştü, kamaşan
uçuşan, kaçışan, çiçek çiçek açılan
bir kucak dolusu temiz sevda
ve, Hürrem adını taktığım
bir buket şefkate sarıp
şeftali çiçekleri arasında
gönlüme sapladığım
seninle ne kalabalıktı yalnızlığımız,
fark edilmezdi oysa, mor sümbüller
dalında henüz solmuşken daha
mutlu bir isyana evrildi, aniden
içimde oynaşan Afrika filleri,
ezip geçmeyin mimozaları, mimozaları...
Kayıt Tarihi : 28.3.2012 12:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)