Solgun bir güneş ışığıydım,
Mimoza bahçesinde
sessiz bir köşe arayan.
Suyun toprağı zarifçe öptüğü kuytuda,
soluklanıp biraz, akşamı karşıladım.
Gönlündeki yerimde öyle işte;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
güzel duygular sevgi adına elinize sağlık.
Evet...
Solgun bir güneş ışığıydım,
Mimoza bahçesinde
sessiz bir köşe arayan.
Suyun toprağı zarifçe öptüğü kuytuda,
soluklanıp biraz, akşamı karşıladım.
Gönlündeki yerimde öyle işte;
belli belirsiz.
Solgun güneşin, mimozalarda dinlenişi gibi.
Akşam vakitlerini vurunca zaman,
bende taşınacağım kalbinden sessizce,
öyle sebebsiz.
Giderken yanıma; sen kokan anılarımla,
Bir miktar güneşin solgun kızıl tonlarından,
Bir de! ! ! ! ! !
hüznün zarif elbisesini çalacağım sarı mimozadan.
Baharı verince doğa;
tekrar gelirim yanına diri sevdalarımla
yüregine kalemine saglık can arkadaşım kalemin daim olsun ****10 saygıalrımla yıldırım şimşek
i
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta