Mimesis Şiiri - Kadir Üçvet

Arthur Rimbaud ile “BEN” i “BİR BAŞKASI” OLMAKLARA DAİR SESLENİŞ,
KAPATMAK HESAPLARI, YOLA ÇIKIŞ LARDA:

Vakti geldi edilgin hesapları,
Faturalara vurmaların:,
'Yeterince görüldü. Bütün kılıklara girdi çünkü gizli görüntü..'

Metaforuna uzatmaktı kulaklığını erkin,
Yiterken
Kırık aynalardan yansıyan sesinde yankının:,
'Yeterince duyuldu. Kentin uğultuları, akşamleyin ve güneşte, ve her zaman.'

Yola çıkışın mekanıydı o vakit ve zamanı
Olmazdı, çıkarmak kör kuyusundan oturaklı imanı:,
Vakti gelmişti yeni bir gelişime inanın...

Evet,
'Yeterince yaşandı. Yaşamın durakları.-Ey uğultular ve
Gizli görüntüler! ' Ey gidesiceler bizden ırağa..

'Yola çıkış.Yeni sevgi ve yeni görüntüler içinde..'

ARAMAK “NE” Yİ GECE TOPLANTI LARI NDA:

I..

Yazgı aranmalı mıydı ne olacaklarda
Ne idi bu, toplantısında yarasaların
Körler sayrısı, gelecek karaltısı mı..?
'Aydınlık bir erinç bu, ne sayrılıkateşi, ne de bitkinlik,
yatakta ya da çayırda.'

'Dost bu, ne ateşli ne de güçsüz.Dost.'
Mesafesinde uzaklığın yakın ateşiyle,
yanan, Olimposlar’ da,
'Sevgili bu, ne acı çektiren ne de acılı.Sevgili.'

Karanlık bir düş sahnesinde,
tekrar bu hep tekrar:,
'Gök ve yeryüzü, hiç aranmayan.Yaşam.'

'-Gerçekten bu mu? '
Beyazında ılık
Soğuyor mu, ve kayıp ve uzak..
yine Evet
'-Ve soğuyor düş..'

II..

'Yeniden görünüyor ışık çatı direğinde.Salonun iki ucundan birleşiyor anlamsız bezekler, uyumsuz yükseklikler.Efriz kesiklerinin, atmosfer kuşaklarının ve yerbilimsel ilineklerin ruhsal ardışıklığıdır gece bekçisinin karşısındaki duvar.Her görünüşten, her kişilikten insanlardan oluşan duygusal toplulukların yoğun ve hızlı düşü.'

III.

Ve belki yeniden eskiye dönebilmek
şüphesi
tüm umut..:,
'Kara ocağın kapağı, gerçek güneşi kumsalların:Ah!
Büyünün kuyuları: bu kez, tanın biricik görünümü..'