Görüş mesafesinin sıfır olduğu sokaklarda seni arardım
Sana kavuşmak,sana varmak içindi yorgunluğum
Sus pus olmuş bir aşkını kalbimde taşırdım
Bir tatlı gülüşüne,bir deniz bakışına hasrettim ben
İsmini hecelerdim 2 küçük heceyi görünmezliğe kazırdım
Ve beni yalnız bırakıyorsun
Herkes sana benzeyecek korkuyorum
Solgun bir demet oluyorum
Çünkü sen gidiyorsun
Gel benim gülüm olsana
Beni yalnız bırakmasana
Fecri âlem çöküyordu yüreğimin karanlık yollarına
Bir çaya, bir kahveye, evin kırık duvarına
Gölgem kaçıyor benden, gömüldüm kırık duvara
Yalnız kalıyorum… Tek tesellim bu yara
Ve artık yalnızım
Duvarın boşluğunu dolduruyor bu yürek sızım
Senin için yazılmıştı bütün mısralar
Sen gittin
Yalnız kaldı naralar
Kül olmak istiyor
Sana şiir yazdığım o sıralar
Sen gittin yüreğim seni bekliyor
Yokluğun sessiz çalan bir melodi
Bir yerlerden sesin geliyor kulaklarıma
Bir mahcupluğun tenhasında
Bir ayrılığın ilk cümlesinde
Muaf bir yalnızlığın kimsesizliğinde
Senin gözlerinden bir şeyler gelir
SEVMEK YAĞDIKÇA
Yağdıkça Tozlu ve kirli kaldırımlara,
Siyaha çalan kaşlarına
Çıkmaz sokakların sonu olmayan dehlizlerine
Ben sevdim sevmek yağdıkça
Yedi tepe bir şeyler söyle
Yanayım kanayım bir gül gibi işte böyle
Bir sen dinliyon
Bir kız kulesi dinliyor
Bir zindan dinliyor
Bir tek o dinlemiyor
Geçmekteydi bana âşık değilsin diyenler bizden kaçarak
Umudum seke seke attığım adımları seçemiyordu o gün
Amaçları kifayetsiz,menzili kısa bir ömrü parçalamak
Şikâyetlerim aşkımı aşkımı aşıyordu o gün
Ve sana şiirler yazıyordum aşkınla takviyeli o günde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!