Mimar Sinan Şiirleri - Şair Mimar Sinan

Bebek oldum
Kelebek gibi
Kozadan çıkıp bir günlük hayat yaşadım
Kız oldum
İz bıraktım yarınlar için
Kadın oldum

Bir kalem bir kağıt
Anlatabilir mi ?
Seni bana yada beni sana
Geceler yakamoz olur mu ?
Ayrılığa
Acılar diken olur mu ?

Kimileri yaşar
Kimileri ölür
Kimileri yaşarken ölür
Kimileri de yaşamak için ölür
Sonuçta
Ne surette olursan ol

Öyle yaşıyoruz
Ölümü öldürmüşüz gibi
Öylesine
Ölesiye

Sahi özgürlük neydi¿
Kalp kırıkları
Gönül yorgunlukları
Bilek kesiği
İdam ipi
Ölüme bir adım kalması

Saklı bir kente gidiyoruz anne
Yer gök şahit bize
Melekler uçuşuyor gökyüzünde
İnsan şeklinde olanlar da yeryüzünde
Eşlik ediyorlar
Yol gösteriyorlar

karanlıklar
karanlıklar derdin
içimdeki küflü yarınlara
bilmezdin yürek ölü
vücut sadece sen gittikten sonra iskelet
ruhum içmeden sarhoş

baktım bu devir sensiz
geçmiyor
bir yılım bin yıl bu şehir sensiz
susacak dilim
kaybedecek günüm senle yada sensiz
uzak yüreğin

Uyanın artık
Dünya bir tapınak
Hepimiz köleyiz
Rabbimiz bir
Tanrımız çok

Bana uzaktan seslendi
Uzağım sana
Hemde çok uzak
Yanında olmak istiyorum
Bende dedim ki
Uzaktan sevilmez mi