M.Sinan Selimiye camisini açacağı zaman
Etrafındakilere sordu.’Var mı eksik falan? ’
Aradan sıyrıldı, küçük çocuklardan biri,
Dedi amca, cami güzel ama şu minare eğri
Öyle mi yavrum, hemen doğrultalım bari!
İşçilere seslendi, çabuk getirin halatları,ipleri
Aman güzel bağlayın şu eğri olan minareyi
Halatları bağladılar, hemen çözülmemesi için,
Dedi:’Çocuklar, minare düzelinceye kadar çekin
Çek, çek, çek! seslendi çocuğa yeter mi erkek? ’
Çocuk dedi.’Amca şimdi çok güzel oldu,
Lakin benim yüzümden ağabeyler yoruldu
Sen rahat ol evlat, onlar için iyi ders oldu
İşçiler toplandı ve başladı büyük usta söze:
‘Dedi bilirsiniz çekmekle doğrulmadı minare,
Ama çocukta olsa, kafasında kalmamalı emare
Yoksa caminin yanından çocuk her geçerken,
Güzelliğini görmez, kafasında minare eğriyken
Bu da bize yakışmaz bu kadar emek vermişken’
………………………………………………..,
Onca deprem geçirdi, düşmedi eserinden bir taş
M. Sinan’ı, Sinan yapan bu ince ruhtur arkadaş!
……………………………………………..,
Şimdi zaman değişti, kim kime ne soruyor
Azıcık eleştiri yapsan, adın sivri dilli oluyor
Depremi geç, inşaat aşamasında binalar yıkılıyor
Akıbet; can mal kaybı tüm memlekete dökülüyor
……………………………………………,
Neticeyi kelam;
Amele, usta, mühendis, mimar Sinan’ı anlamalı
Yapılacak eserler, eleştirisiz asırlarca yaşamalı.!
Ve bu aziz millet, artık afetlerde ağlamamalı….!
(Mahir Odabaşı/15.0.2012)
Kayıt Tarihi : 15.3.2012 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!