Gezdim babam ile birlikte,
Eski başkent Edirne'de.
Öyle bir cami gördüm ki bir an,
Göğe dokunacakmış gibi her an.
Yürüdük onun yanı başına,
Yapı kalkmıştı sanki şaha.
İşte o zaman tanıdım seni,
O yüce şaheserlerini.
Babam işte Mimar Sinan dedi.
Bu cami Selimiye, onun eseriydi.
Surlar, medreseler, köprüler,
Daha vardı neler, neler.
Bu eserler mi sadece oysa?
Öğrencileriyle birlikte tümü,
Yaydılar tüm Dünya ya,
Türk Mimarisi ününü.
Teşekkürler Usta Sinan,
Teşekkürler Koca Sinan,
Teşekkürler Büyük Sinan,
Teşekkürler Mimar Sinan.
Kayıt Tarihi : 26.11.2008 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!