Zihnimde müphemiyetin efsunlu cazibesi...
Esrarlı bir yalnızlık
ve hüzünlü bir sitem.
Sesinde soğuyan tüm hecelerim
Bedenimi titreten harfler kadar
tarifsiz bir kederim.
Aşk eyledi garibanı çöllerde susuz
Ne sitem var haline, baharlar sonsuz
O gül dudaklarından bir terennüm
Seni seviyorum diye başlayan...
Bırakın vecde gelsin çocuklar,
Ne çocukluk vardı bizde,ne de oyuncaklar
Bana sus deme,dilim oldu avare
Söylemediği gazel yok,aşkın her zerremde
Ben yalnızlığımı düşünürken
O sessizce kayboldu,
Buna sevinirken
Kendimi kaybetmişim.
10.05.2008 19:30
Kimse dokunmasın sana
Benim dokunamadığım kadar;
Kimse bakmasın sana
Benim bakamadığım kadar;
Ve kimse yazmasın seni şiirlere
Benim yazdığım kadar.
Bana da menus deme bu aşktan
Mecruhum sadece,geçmişim yoldan
Mola yerim hanemdir,bir dalı ağaçtan
Hatırlarım o geceyi,bir başka fettan
Elimde bir titreme,boynum bükülmüş
Bu eza senden,bu ateş-i aşk sönmüş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!