Milyon Kere Özledim Şiiri - Yorumlar

Zamanın kollarında esir düşen hatıralar, kalbimde yankılanan sessiz çığlıklar gibi. Bir hüzün girdabında savruluyorum; ruhumun derinliklerinde bir yıldız daha kayboluyor. Senin yokluğun, içimde yankılanan sonsuz bir boşluk, her nefeste hissedilen bir eksiklik.

Gözlerim, seninle geçirdiğimiz o güzel günleri arıyor. Kırık dökük anılar, tıpkı sahile vuran dalgalar gibi zihnime çarpıyor. Her dalga, seni daha da derinlere gömüyor ve ben, bu okyanusta kaybolmuş bir denizci misali, umutla seni arıyorum. Oysa biliyorum, yolum senin kıyına varamayacak.

Bir zamanlar ellerimde sakladığım hayaller, şimdi avuçlarımın arasından kayan kum taneleri gibi. Her düşen kum tanesi, bir anının daha yok oluşunu fısıldıyor. Senin gülüşün, benim için bir güneş gibi parlarken, şimdi karanlık bir gecenin içinde kaybolmuş bir yıldızdan ibaret.

Hüzün, kalbimin derinliklerinde bir iz bırakıyor. Her adımda, seni hatırlatan bir şeyle karşılaşıyorum. Sokaklarda yankılanan kahkahalar, bir zamanlar bizim olan anların hayaleti gibi. Her gülüşte senin sesini duyuyor, her adımda senin izlerini takip ediyorum. Ama sonunda hep aynı yere varıyorum: yalnızlığın uçsuz bucaksız çölüne.