Söze bakın!
“Koca dünyaymış…
Sekiz milyar insan,
Sayısız börtü böcek,
Milyarlarca tür bitki varmış…”
Peh peh peh!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Kalabalıkta hissedilen yalnızlılar, diğerlerinden daha da yalnızlaştırır insanı.
Kuttluyorum.
İşte böyle.. 'Nicelik mi, nitelik mi?'
Milyar insan olsa neye yarar.. Bir ana hepsine bedel.!
Hele 'devri zamane' iken..
Kutlarım Öğretmenim.. Gerçeğin ta kendisiydi şiir..
Ana vatan iman gerisi yalan kutluyorum sevgili dost saygılarımla
Annenin bir insan için önemini ve değerini farklı bir bakış açısıyla anlatan çok güzel bir şiir. Kalabalıklar içinde insanın aslında aidiyet duygusunu en güçlü tutan varlık öncelikle annedir. Daha sonra inançları öğrenir ve yaratılış keşfine çıkar insanoğu. Yaratıcı, manevi iklimde onu her an sarıp sarmalar. Bağlantı ve geçiş çok güzel vurgulanmış şiirde. Yüreğinize, kaleminize sağlık İsmail Bey, kutluyorum.
Milyar insan var ama insanın en yakın dostu annesi tabi ama samimi insan ve samimi dost lazım tebrikler bulabilene kutlarum sizi toprağım çok güzel bir konu ve tema...10 ant
şair yüreği her zaman
hüzün dolu neşe dolu ..
dugusallık diz boyu
dalından koparılmış çiçeğe benzer ...
susuz vazolarda kalmaması dileğimle..
kutlarım yürekten.
Bizler yalnız değiliz bizim Allah'ımız var.Güzel şiirinden dolayı kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta